Andrzej Jacuch, artykuł „NATO and EU Responses to Hybrid Threats”, opublikowany w monografii „Building Military Science for the benefit of Society” strony 239 -254, wydawnictwo Carola Hartmann Miles-Verlag, Berlin, sierpień 2020, ISBN 978-3-96776-017-0
OPIS: Środowisko bezpieczeństwa stało się bardziej wymagające ze względu na globalizację. Społeczeństwa są ze sobą powiązane nie tylko technologicznie, ale także niemal we wszystkich sferach życia. Zagrożenia hybrydowe ukierunkowane na kraje europejskie występują głównie na dwóch frontach – cyber i informacji – z wykorzystaniem Internetu oraz mediów masowych i społecznych. Jak przygotować się na kryzys? Celem artykułu „Odpowiedzi NATO i UE na Zagrożenia Hybrydowe” jest identyfikacja, analiza i ocena odpowiedzi NATO i UE na zagrożenia hybrydowe. Główna hipoteza zakłada, że „odporność”, której głównym filarem jest gotowość cywilna, stanowi podstawę zarówno strategii NATO, jak i UE; oraz że bezpieczeństwo cybernetyczne i komunikacja strategiczna to kluczowe obszary, nad którymi pracują obie organizacje.
Andrzej Jacuch, artykuł „Security and defence challenges – civil preparedness in NATO”, opublikowany w Scientific Journal of the Military University of Land Forces, Wrocław, czerwiec 2020, ISSN: 2544-7122 | E-ISSN: 2545-0719.
DOI: 10.5604/01.3001.0014.2532,
link: https://zeszyty-naukowe.awl.edu.pl/resources/html/article/details?id=205719
OPIS: Obecne wyzwania związane z bezpieczeństwem i obroną, nowy rodzaj zimnej wojny, wymagają wzmocnienia gotowości cywilnej w obszarach kluczowych dla obrony zbiorowej, umożliwiając prowadzenie operacji i mobilność wojskową. W artykule przeanalizowano podejście Sojuszu do zagrożeń dla bezpieczeństwa i obrony. Przedstawiono decyzje NATO o wzmocnieniu wschodniej flanki sojuszniczej. Siły sojusznicze powinny mieć możliwość szybkiego przemieszczania się do i przez Europę w celu wzmocnienia zagrożonego sojusznika. W związku z tym zwraca się uwagę na gotowość cywilną i odporność sektora cywilnego na wsparcie operacji wojskowych. Uwzględnia się w nim ostatnie decyzje podjęte na szczycie oraz środki mające na celu poprawę mobilności wojskowej. Kluczowe znaczenie ma szeroki zakres zdolności cywilnych i aktywna współpraca między partnerami publicznymi i prywatnymi, czek extra resources. Podsumowując, badania pokazują, że wsparcie cywilne jest krytycznym czynnikiem wzmacniającym zbiorową obronę Sojuszu.
Andrzej Jacuch, artykuł „Disaster response mechanisms in EU and NATO”, opublikowany w czasopiśmie European Review of the Warsaw University, Nr 2019 (3), str. 67-81, Warszawa, listopad 2019, ISSN 1641-2478.
DOI: 10.5604/01.3001.0013.5842
GICID: 01.3001.0013.5842
link: https://przegladeuropejski.com.pl/resources/html/article/details?id=195027&language=en
OPIS: Celem artykułu „Mechanizmy reagowania w przypadku katastrof w UE i NATO” jest określenie, analiza i ocena roli Unii Europejskiej (UE) i NATO w międzynarodowych operacjach reagowania na katastrofy. W artykule przyjęto szerokie podejście i omówiono mechanizmy, które mogłyby mieć zastosowanie do tzw. klęsk „naturalnych” i „spowodowanych przez człowieka”. Uwzględniono w nim instrumenty, które mogą przyczynić się do realizowania praw osób dotkniętych katastrofami w Europie i poza nią. Wykorzystanie potencjału NATO w zakresie reagowania na katastrofy było dotychczas pomijane w literaturze naukowej, there is a difference. Główna hipoteza przewiduje, że NATO zapewnia wartość dodaną w międzynarodowym reagowaniu na katastrofy w odniesieniu do działań Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i UE. NATO ze swoim wymiarem transatlantyckim i swoimi zdolnościami wojskowymi może udzielić pomocy, gdy dotknięty kraj, jego sąsiedzi i/lub inne organizacje międzynarodowe nie są w stanie poradzić sobie z potencjalnymi negatywnymi skutkami klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka. Działania UE i/lub NATO w zakresie reagowania na katastrofy nie zastępują jednak działań podejmowanych przez dotknięte państwo, lecz stanowią uzupełnienie jego wysiłków w tej dziedzinie.